Translate

วันพุธที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2556

หมูปิ้ง

         *please translate this site into  your language:D
 
 

       หมูปิ้ง เป็นอาหารที่คนไทยรู้จักกันดี เป็นเมนูที่หลายคนชอบ อาจจะเพราะสะดวก รวดเร็ว ถ้ามีข้าวเหนียวร้อนๆร่วมด้วย ความอร่อยจะสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น เป็นที่ชื่นชอบของคนทุกวัย โดยเฉพาะคนที่รีบเร่ง ทั้งไปทำงานและไปร่ำเรียนในตอนเช้าๆ

        ปัจจุบันท่านผู้อ่านจะเห็นได้ว่าหมูปิ้งมีการปรับเปลี่ยนรูปแบบไปอย่างหลากหลาย ทั้งรสชาติที่มากขึ้น  เพื่อตอบสนองความต้องของลูกค้า ไม่ให้จำเจ(ข้าพเจ้าเคยเห็นหมูปิ้งรสเขียวหวาน รสเผ็ด เออ...แปลกดี) ก็เป็นความคิดสร้างสรรค์อีกจุดของคนค้าขาย ที่ต้องการให้ลูกค้าลองอะไรที่แปลกใหม่ และอาจจะเพิ่มยอดขายให้แก่เค้าเอง

                                         _______________________________________
     

เรื่องที่ข้าพเจ้าจะนำมาเสนอแก่ท่านผู้อ่าน ณ เวลานี้ แน่นอนมีความเกี่ยวข้องกับหมูปิ้ง (หมูปิ้งธรรมดาๆหรอกหรอ ดุ๊กดุิ๊กแกเอามาเล่าทำไม ทุกคนเค้าก็รู้จักทั้งนั้นแหละแก เสียเวลาชั้นหมด ฮ่วย!! )  เย็นไว้ก่อนท่านผู้อ่าน - -? สิ่งที่ข้าพเจ้าจะเอามาบอกเล่าแก่ท่าน ถึงมันจะเป็นเรื่องหมูปิ้ง แต่เป็นหมูปิ้งที่ไม่
ธรรมดาเลย


       เรื่องเกิดที่บ้านอาก๋งของข้าพเจ้าเอง บ้านท่านเป็นอาคารพานิช ด้านหน้าติดถนนใหญ่ ชั้นล่างให้เซเว่น อีเลฟเว่นเช่า ข้าพเจ้ามีโอกาสเห็นร้านหมูปิ้ง อันที่จริงมันก็ไม่ใช่ร้านหรอกครับ เป็นรถเข็นคันเล็กๆที่มีพื้นที่พอให้ใส่อุปกรณ์การปิ้งและอื่นๆที่จำเป็นต่อการขายได้ ก็ดูธรรมดา ไม่มีอะไรแปลก ทั่วๆไป แต่จะมีกี่ครั้งที่ท่านเห็นรถเข็นขายหมูปิ้งเตรียมอุปกรณ์เพื่อขาย ตอนเกือบห้าทุ่ม... ใช่ครับ ปกติเราจะเห็นเค้าขายกันตอนเช้าๆ ให้กับคนที่รีบเร่งไปทำงานหรือไปร่ำเรียนกัน สะดวกและง่าย แต่นี่เป็นเวลาที่คนทำงานเช้าหรือเด็กๆที่ต้องไปเรียน หลับหมดแล้ว เค้าขายยังไง ขายกับใคร ทำไมขายดึกจัง...

      เมื่อถึงเวลาเกือบห้าทุ่ม ข้าพเจ้าจะเห็นพ่อค้าหรือแม่ค้า(อาจจะสลับกันมา) เข็นรถเข็นขายหมูปิ้งมาจอดหน้าบ้าน และตั้งหน้าตั้งตาจัดของเตรียมขาย ครั้งแรกที่เห็น แอบแปลกใจทำไมมาขายเวลานี้ (อาก๋งข้าพเจ้า บอกว่าเค้ามาขายเวลานี้ทุกวัน) อื้มม... แล้วจะขายกับใคร เก็บความสงสัยแล้วขึ้นไปนอน

      วันต่อมาเวลา 6.00 น. ข้าพเจ้าตื่นลงมาเพื่อที่จะหาอะไรกินที่เซเว่น ปรากฎว่าคนขายยังขายอยู่! แต่ก็เตรียมเก็บของกลับ ข้าพเจ้าแปลกใจที่เค้าขายยันสว่างเลยหรอ เวลาทำงานแปลกดี เก็บความสงสัยอีก แล้วรอห้าทุ่ม

       เมื่อถึงเวลาห้าทุ่มข้าพเจ้าตั้งใจสังเกตตลอดคืน หวังจะรู้ว่าเค้าจะขายได้หรอ ดึกขนาดนี้แล้ว คนที่ไหนจะมากิน แต่สิ่งที่้ข้าพเจ้าเห็นคือ เค้าขายได้ ดีด้วยต่างหาก ทำให้ข้าพเจ้าคิดว่าคนทำงานกลางคืนบ้านเราเยอะจัง บวกกับที่บ้านเป็นเซเว่น ทำเลดีเป็นจุดสังเกต คนมักจะมาเซเว่นเรื่อยๆ เค้าก็ขายได้เรื่อยๆ ขายได้ตลอดคืนจนถึงเช้าและเก็บของกลับบ้านไป
       วันต่อมาข้าพเจ้าสอบถาม(คนขายยังดูเด็กอยู่เลย) ได้ความว่าที่ต้องมาทำงานดึกขนาดนี้ เพราะตอนเช้าเค้ามีเรียน หลังจากนั้นต้องเตรียมของ มีเวลานอนนิดเดียว ต้องมาขายช่วงดึก เพราะกลางวันก็มีคนขายหมูปิ้งเหมือนกัน กลางคืนเค้าขายได้ ปิ้งไปเรื่อยๆ มีหูฟังอันนึง ฟังเพลงไป ปิ้งไป สบายใจ
ข้าพเจ้ารู้สึกว่าน้องคนนี้สู้ชีวิตดีจัง ทั้งที่ยังเด็กอยู่เลย(น่าจะประมาณยี่สิบ) อายุแค่นี้บางคน(ข้าพเจ้าด้วย) ยังขอเงินพ่อแม่อยู่เลย น้องเค้าสู้ทุกอย่าง หาเงินให้ได้ แม้ว่าต้องอดหลับอดนอน ไม่รู้ท่านผู้อ่านประทับใจไหม แต่สำหรับข้าพเจ้า... น่านับถือ น่านับถือจริงๆ




*ข้าพเจ้า ได้เอานิยายเขียนเองที่สัญญาไว้ มาลงแล้วครับ ยังไงช่วยไปติชมได้ที่  เงาอาทิตย์